അകന്നു പോയ ഇരുട്ട് അടുത്തടുത്ത് വരുന്നതുപോലെ
മനസ്സിന്റെ ഗർഭത്തിൽ ചിതലരിക്കുന്ന ഓർമ്മകൾ
ദ്രവിച്ച ചിന്തകൾ
ആത്മാവിനു തീ പിടിക്കുമ്പോൾ ഒരു കട്ടപ്പുക അന്തരീക്ഷത്തെ വൃണപ്പെടുത്തുന്നു.
മനസ്സിന്റെ കുഷ്ഠം ജന്മാന്തരങ്ങളിലേയ്ക്ക് പടരുന്നു.
ലക്ഷ്യമില്ലാത്ത യാത്ര,
ചിന്തകളുടെ ഇടുക്കിൽ ദ്രവിച്ച ചീളുകൾ എരിയുന്ന ഗന്ധം.
മാറ്റങ്ങൾ കണ്ടെത്താൻ മടിക്കുന്ന മനസ്സ്.
പകലിന്റെ വെട്ടം അഗ്നിയായ്,ലാവയായ്
പടർന്ന് പടർന്ന്…………………?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Labels
- കവിത (17)
- കാലം.ഇവിടെ ഞാൻ തനിച്ചാണ് (1)
- ചിത്രങ്ങൾ (13)
- പലവക (1)
About Me |
11 comments:
അങ്ങനെ പടര്ന്നു പടര്ന്നു പിടിക്കട്ടെ . നല്ല കവിത അനൂപ്
പടര്ന്നുപടര്ന്ന് കാട്ടുതീയാകട്ടെ...
ഇഷ്ടപ്പെട്ടു മാഷേ...
nannaayi
kavithayum kathayum anoopinu cherunnu,
vazhangunnu!
njan anupine vanagunnu!
മനസ്സിന്റെ കുഷ്ഠം ജന്മാന്തരങ്ങളിലേയ്ക്ക് പടരുന്നു
ഇത് പടരാനാണൊ എല്ലാരുടെയും ആഹ്വാനം?
പകലിന്റെ വെട്ടം അഗ്നിയായ്,ലാവയായ്
പടർന്ന് പടർന്ന്…………………?
പടരട്ടെ അധിവേഗം പടരട്ടെ.....കൊള്ളാം സുഹൃത്തെ നല്ല വരികള്....
നല്ല വരികള് അനൂപ്...ആശംസകള്..
kollallo........
aashamsakal....
മനസ്സിന്റെ കുഷ്ഠം ജന്മാന്തരങ്ങളിലേയ്ക്ക് പടരുന്നു.
Real fact....
അരുണിന്റെ സംശയം തീർച്ചയയും ന്യായമാണ്.:)
കൊള്ളാം,അനൂപ്.
നല്ല ശക്തിയുള്ള വരികള് ..നന്നായി.
Post a Comment